2/10/2011

orada olmayan...

Dokundu.
Sol gözü gördü önce.
Zihnini şöyle bir kurcaladı. Tozlu raflardan,tozlu bir çerçeve çıkardı görücüye.
Asırlardır süren bir oyunun en son perdesi.
Bütün resmini hiç görmediği bir yapbozun dağılmış parçalarından sadece bir tanesi duruyordu önünde. Yanılarak bile tamamlaması güç bir resmi, hayal edebildi sadece. Gerçek ve hayalin belirsiz sınırındaki bir ihtimali daha düşündü.
Bulamadığı için mutluydu.
Hissettiği ılık rüzgar, uzun bir yoldan getirmiş oldu onu,
Cebinde bir dokunuş ve ona ait bir resimle...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder