2/08/2011

şablon




Zemin: yok. Ayaklar: yok. Aidiyet: yok. Şablon adam ve kendisinden uzun gölgesi poz veriyor.


Şablon olmanın tek koşulu kalıp olmaktır.

Şablon adam katıdır, esneyemez. Erimez, uçmaz. Buharlaşmaz. Bir eşikten sonra bükülemez. Üç boyutlu iken bile iki boyutlu çıkabilir bir fotoğraf karesinde. Milyonlarca şablon adam bir araya gelse, hiçbir şey konuşmadan, hareket etmeden durabilir. Hepsi aynı şekilde görünüp, aynı açıdan bakabilir. Milyonlarca şablon adam, aynı şekilde poz verebilir. ‘’Aynı’’olmak, şablonun doğasında vardır.

Gölgesinin şablondan farkı, ışıklı odada varlık gösterebilmesidir. Şablon için yer – zemin önemsizken, gölgesi ‘’yer’’de var olur. Şablon sabitlikten kurtulamazken, gölgesi farklı pozlar verir. Işığın nereden geldiği, gölgeden belli olur. Gölge esnektir, akışkandır, varlığı madde değildir ve katılaşamaz. Şablonu tufaya düşürmeyi seven her ışık, gölgesiyle bir olup, oyun oynayarak, ona şablonun arkasından şaka yaptırabilir. Ancak şablon fark etmez. Işığın ve gölgenin kıvraklığına tezat, şablon sadece durur. Ve bu duruş, onun pozu olur.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder